Αφιέρωμα στους Downtown: Ήρθαν για να μείνουν

Ραπ για τις χαμηλότερες τάξεις

Φέτος μπήκαν στο ραντάρ μας για τα καλά οι Downtown. Το Αθηναϊκό κουαρτέτο αποτελείται από τους Nume, Azazel και Χίτσκοκ στα raps με τον Μακελειό να παράγει τα beats.

Είναι ίσως από τις μεγαλύτερες και πιο ευχάριστες εκπλήξεις του 2020, αφού τα παιδιά με πολύ κόπο κατάφεραν να δώσουν νέα τροπή σε έναν new age ήχο που είχε αρχίσει να γίνεται λίγο κουραστικός και μονότονος.

Τα επιθετικά, αγχωτικά, σχεδόν κλειστοφοβικά beats του Μακελειού αποτυπώνουν τέλεια την παράνοια της μητρόπολης, όπου το άτομο διαμελίζεται σε 10 διαφορετικούς ορίζοντες και ζει σε μια κατάσταση συνεχούς κρίσης πανικού.

Τα γρήγορα και νευρικά raps από τους Nume, Azazel και Χίτσκοκ είναι τρομερά σε κάθε delivery. Τα παιδιά φτύνουν ασταμάτητα, νευριασμένα με μια ανάσα και δεν χάνουν ποτέ το μέτρο. Το γρήγορο ραπ όμως καταφέρνει να μην γίνεται κουραστικό, καθώς υπάρχει πάντα ο φόβος να φτύνεις σαν πολυβόλο αλλά να βαράς εν τέλη άσφαιρα. Αυτό δεν γίνεται σε καμία περίπτωση εδώ. Οι στίχοι είναι γεμάτοι από αναφορές για την καθημερινότητα των σύγχρονων εργαζόμενων στην επισφάλεια, την άτιμη βία της καθημερινότητας, πολιτικές και κοινωνικές αναφορές στην καταστολή, τον ρατσισμό και την δύναμη του Έλληνα 20αρη που πασχίζει να βρει άκρη μέσα στον βούρκο του καπιταλισμού.

Ιστορίες αυτοκαταστροφής, παράπονα για την σύγχρονη μισθωτή σκλαβιά, ένα γνήσιο προλεταριακό μίσος για τους τοποτηρητές της κυρίαρχης αφήγησης και φυσικά ανελέητο μίσος για τους εξωγήινους με τις πράσινες και μπλε στολές, όπως άλλωστε οφείλει να κάνει το ραπ.

Η εξέλιξη των Downtown είναι εμφανέστατη από κομμάτι σε κομμάτι καθώς βελτιώνονται στιχουργικά, παραγωγικά και αισθητικά με κάθε release.

Από τα releases μέχρι στιγμής, ξεχωρίσαμε το πρόσφατο Raoul Duke που πραγματικά έλαμψε σαν διαμάντι και στο βίντεο έχει φιλικές συμμετοχές από τον έταιρο επιθετικό ράπερ απ τα βόρεια Vlospa και του resident πυγμάχου Nick Pros ( ο οποίος έκανε και το πρόσφατο ντεμπούτο του στον τελευταίο δίσκο του Τζαμάλ). Rap deliveries που κόβουν σαν σκουριασμένα ξυράφια, beats βγαλμένα από την κόλαση και νεύρα που δεν μπορούν να περιοριστούν μέσα σε μπάρες (κυριολεκτικές και μεταφορικές)

Αναμένουμε με ανυπομονησία τον δίσκο