RTJ 4: Kill your masters αλλά όχι ακριβώς
3 Ιουνίου και οι Η.Π.Α. ακόμα καίγονται στον απόηχο της ρατσιστικής δολοφονίας του George Floyd. Ίσως δεν υπήρχε καλύτερη στιγμή για τον τελευταίο δίσκο των RTJ. Ίσως.
Το δίδυμο των El-P και Killer Mike επιστρέφει, με τα ίδια μυαλά και τα ίδια τριπαρισμένα beats.
O Killer Mike συνεχίζει να κηρύττει ταξικό πόλεμο, το eat the rich είναι από τα κεντρικά θέματα του δίσκου και ο El παραμένει ο ψυχεδελικός, sci fi, αισχρά αγενής ράπερ που αγαπήσαμε.
Από εικόνες καταστροφής ενός οργισμένου πλήθους, στα ταξίδια χρόνου, στα ναρκωτικά, στις βίαιες φαντασιώσεις για τον Trump και την αστυνομία, όλος ο δίσκος είναι ένα ατελείωτο ταξίδι.
Από τον δίσκο επίσης περνάνε πολλοί και αφήνουν τις πινελιές τους.
Ο γνωστός και αγαπημένος από τους RATM, Zack De la Rocha, o 2Chainz, o Pharrell, μέχρι και ο Josh Homme από τους Queens of the Stone Age. Μια σειρά από συνεργασίες που θυμίζει έντονα το DAMN. και την αντίστοιχη ετερόκλητη γκάμα καλλιτεχνών που είχαν εμφανιστεί εκεί.
Σε μια φάση όπου το conscious rap φαίνεται να κερδίσει ξανά έδαφος, οι RTJ πάλι παραδίδουν έναν πολύ συγκροτημένο δίσκο, ο οποίος δικαίως τους κατατάσσει στο πάνθεον των new school rappers.
Φυσικά όλα τα παραπάνω θα ήταν καλύτερα εάν ο Killer Mike δεν εμφανιζόταν για να ζητήσει από τους διαδηλωτές να γυρίσουν σπίτια τους και να επιλέξουν καλύτερους αφέντες, φορώντας ένα kill your masters μπλουζάκι.
Βέβαια, σε αυτή τη ζωή δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα και συμβιβαζόμαστε με ό,τι μας δίνεται, προς το παρόν.
“You so numb you watch the cops choke out a man like me/Until my voice goes from a shriek to whisper—‘I can’t breathe’/And you sit there in the house on couch and watch it on TV” χώνει ο Mike στο «Walking in the Snow» αναφερόμενος στην δολοφονία του Eric Garner το 2014 και δυστυχώς το 2020 επιβεβαιώνει πως δεν άλλαξαν και πολλά.
★★★★★★★
Big ups για τον δίσκο, παρόλες τις ενστάσεις, οπότε και θα δώσουμε ένα απαλό 7/10 που θα μπορούσε να είναι 10αρι αν οι RTJ ήταν όντως about that life. Αλλά δεν είναι.
