Το βράδυ της Τετάρτης κυκλοφόρησε στην πλατφόρμα του YouTube ο πολυαναμενόμενος δίσκος του Ραψωδού Φιλόλογου με τίτλο «Αλεξάνδρεια», ενώ πέντε μέρες πριν είχε πραγματοποιηθεί και η παρουσίασή του μεσώ μιας μαγνητοσκοπημένης συναυλίας που έδωσε στο κοινό του, μέσω του site Viva.gr. Αυτή η επιστροφή του προμηνύει και το τέλος της καριέρας του στο μουσικό κομμάτι. Όπως δήλωσε και ο ίδιος στην προσωπική του σελίδα στο Facebook: «Για μένα, το ταξίδι της Αλεξάνδρειας φτάνει σε ένα συμβολικό τέλος και ταυτόχρονα μία αρχή. Η πόλις σταματά να είναι δική μου και γίνεται δική σας. Εσείς από εδώ και πέρα θα καθορίσετε την τύχη της. Eγώ έκανα το καλύτερο που μπορούσα για να την σώσω από τις φλόγες.»
Τώρα στο μουσικό κομμάτι, ο δίσκος περιέχει 9 κομμάτια με το δυνατό τους στοιχείο να είναι το μεγάλο εύρος του λεξιλογίου που χρησιμοποιείται και οι αρκετές εύηχες λέξεις που δημιουργούν εσωτερικές ομοιοκαταληξίες μέσα στους στίχους. Από την άλλη, λείπει αρκετά το κομμάτι του ραπ, καθώς η προσέγγιση του ΡΦ στα verses είναι κάτι σαν μελοποιημένη ποίηση και το flow το ίδιο στάσιμο και χωρίς ενέργεια, πέρα των κομματιών «Το Δίπολο του Ικάρου» και «Η Τελευταία Φαντασίωση». Επίσης, οι παραγωγές του Solmeister και οι συνθέσεις του dPans είναι καθηλωτικές και ανατριχιαστικές θα μπορούσε να πει κανείς, όπως επίσης και το πιάνο του Δημήτρη Χρυσανθακόπουλου. Έπειτα από τόσα χρόνιας απουσίας είναι αισθητή η αλλοίωση των τεχνικών του ικανοτήτων, ωστόσο, την καλύπτει πολύ όμορφα με την ευκολία της χρήσης της ελληνικής γλώσσας, αλλά σε γενικές γραμμές δεν άφησε σε καμία περίπτωση το κοινό του παραπονεμένο. Από θέμα νοήματος, είναι αρκετά νωρίς θεωρώ να εκφέρουμε άποψη, καθώς χρειάζεται αρκετές ώρες ακρόασης, σκέψης και μελέτης πάνω στην ιστορία της Αλεξάνδρειας. Αυτή ήταν η κριτική μου εκ πρώτης όψεως του δίσκου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Γιώργος Αβραμίδης επιμελήθηκε την ηχοληψία του πιάνου, ο Numberless την μίξη, ο Άρης Μπασιάς (aka Sixtwelve) το βίντεο στίχων και ο Q.B Mix το λογότυπο.